Zaterdag a.s. kan het gebeuren: JO15-1 kan in Hoogkerk kampioen worden tegen de leeftijdsgenoten van HFC ’15. Met nog twee wedstrijden op het programma heeft het team van trainers Etiënne Spalburg en Dion Zimmerman en leider Jeroen Jongejan nog één zege nodig om de kampioensvlag te mogen hijsen. Een pittig potje tegen nummer 3 HFC, zeker als je bedenkt dat de thuiswedstrijd ondanks een groot veldoverwicht eerder dit seizoen met 1-2 verloren ging. Desondanks reist het team zaterdag vol vertrouwen af naar Hoogkerk na 7 overwinningen op rij waarin de ploeg slechts 3 doelpunten tegen kreeg. En mocht het zaterdag niet lukken, dan krijgt het team een week later, thuis tegen FC Lewenborgeen herkansing. De voorsprong op nummer 2 Marum bedraagt 4 punten. De wedstrijd in Hoogkerk start zaterdag om 10.30 uur.

De eerste seizoenshelft mocht JO15-1 het in divisie 6 proberen. Ondanks vier overwinningen en een gelijkspel lukte het de ploeg net niet om zich in deze klasse te handhaven en daarom mocht het team haar kunsten de tweede seizoenshelft in de hoofdklasse vertonen. De doelstelling voor de tweede helft was duidelijk: meestrijden om het kampioenschap. En dat is gelukt! Van de 12 gespeelde wedstrijden werden er 10 gewonnen en werd naast het duel thuis tegen HFC alleen nipt van Marum verloren. Enige overgebleven concurrent Marumverloor ook twee keer, maar speelde ook nog twee keer gelijk. De titel ligt daarom voor het grijpen.

Het team van Etiënne, Dion en Jeroen begon goed aan de voorjaarscompetitie door met 2-0 van SV Bedum te winnen door doelpunten van Kasper en Demian. Een kleine domper volgde een week later tegen wat naar later bleek de belangrijkste belager Marum. NEC kreeg kansen, maar verloor uiteindelijk met 1-0. Maar geen paniek, de draad werd zeven dagen daarna weer opgepakt. Zuidhorn werd met 2-1 verslagen door twee goals van Gijs, al viel het tweede doelpunt, een prachtig schot van afstand, pas vlak voor tijd. Dat kunstje herhaalde de ploeg een week later uit tegen GVAV. Sterker nog, de winnende (1-2) viel in de 4e minuut van de blessuretijd. Dat het ook op deze manier verkeerd kan gaan bleek in de wedstrijd thuis tegen HFC ’15. NEC was de hele wedstrijd sterker, creëerde veel kansen, maar scoorde slechts 1 keer (door Nils). Een gelijkspel was al te weinig geweest, maar NEC kreeg zelfs het spreekwoordelijke deksel op de neus door in de allerlaatste minuut nog een doelpunt tegen te krijgen (1-2) vanuit een onnodig weggegeven hoekschop. Er was zelfs geen tijd meer om nog een aanval op te zetten, want direct na de aftrap floot de scheidsrechter voor einde wedstrijd. 

Even stevig balen, maar het einddoel bleef staan en werd steeds realistischer toen ook Marum punten begon te morsen. FC Lewenborg werd ‘slechts’ met 0-2 verslagen door doelpunten van Noa en Senna. Gezien de kansenverhouding had de uitslag hoger uit moeten vallen. Het bleek maar weer eens dat scoren voor dit team best lastig is. Keeper Lyshandropakte in deze wedstrijd een hoofdrol door op 0-0 een strafschop te stoppen. In Bedum schoot NEC een week later uit de startblokken. Binnen 6 minuten schoot Demian van buiten de zestien twee keer strak raak. Een grote uitslag leek in de maak, maar enkele betwistbare beslissingen van de leidsman brachten de Delfzijlsters enigszins van hun stuk. Een penalty voor de thuisploeg bracht de spanning terug en een dubieuze indirecte vrije trap in het strafschopgebied voor vermeend bewust terugspelen op de keeper zorgde voor rust nog bijna voor de gelijkmaker. Na rust had NEC de zaakjes goed voor elkaar, was heer en meester, stapelde kans op kans, gaf achterin niets meer weg en won uiteindelijk met 1-4 door doelpunten van Demian (z’n 3e dus) en Ravi.

Op 15 april stond het sleutelduel thuis tegen Marum op het programma. Winst zou een grote stap richting kampioenschap zijn, bij verlies zou de kampioensbeker zeer waarschijnlijk uiteindelijk bij de gasten terecht komen. Een spannend duel waarin NEC een licht overwicht had bleef lang 0-0. Uiteindelijk was het Noa die met een schot door ‘een woud van benen’ zoals dat zo mooi heet wist te scoren en Sportpark Centrum (een beetje overdrijven moet kunnen toch) in vuur en vlam zette. Marum kwam deze klap niet meer te boven en zo bleven deze peperdure drie punten in Delfzijl.

Na een eenvoudige 0-3 overwinning in Zuidhorn door goals van Demian, Kristan en Kasper volgden drie cruciale duels in de strijd om de ‘cup met de grote oren’. Allereerst een dubbele ontmoeting (uit en thuis) tegen VEV ’67 uit Leek. Een gevaarlijke tegenstander aangezien deze ploeg wist te winnen van concurrent Marum. NEC bleek in beide wedstrijden uiterst effectief, want beide wedstrijden werden met het kleinst mogelijke verschil gewonnen. In Leek was Kasper met een mooi schot de matchwinner diep in de tweede helft en thuis scoorde Kristan al na twee minuten spelen. In de tweede ontmoeting kreeg NEC het in tweede helft, mede doordat kansen op 2-0 niet werden verzilverd, nog even heel lastig. Met vereende krachten en door goed verdedigings- en keeperswerk bleef de 1-0 echter staan. 

Afgelopen zaterdag stond de thuiswedstrijd tegen GVAV op de rol. Op voorhand een lastig potje, aangezien de uitwedstrijd pas diep in blessuretijd werd binnen gesleept. Sinds lange tijd mocht de JO15 aantreden op het hoofdveld en dat was regelmatig te zien in met name de passing. Op echt gras smoort de bal toch een stuk sneller dan op de kunstvariant. Toch had het team een superstart, want binnen 3 minuten stond er een 2-0 tussenstand op het scorebord. Een ‘schot’ van Gijs (of was het een eigen doelpunt van de keeper) en een volley van Demian troffen doel. Toen Ravi er voor rust ook nog 3-0 van maakte leek de wedstrijd halverwege al gespeeld. Zeker toen Nils er direct na de thee 4-0 van maakte. Keeper Lyshandro kreeg na hands van een speler van GVAV de kans om uit de gegeven strafschop 5-0 te maken, maar zijn niet heel slecht ingeschoten penalty werd knap buiten de palen getikt door de keeper van GVAV. Geen man (of vrouw) overboord zou je zeggen, maar toch werd het nog spannend. GVAV scoorde twee keer vanaf de linkerkant en geloofde in meer. NEC moest even alle zeilen bijzetten (moet kunnen in havenstad Delfzijl) en was het initiatief kwijt. In de counter had de thuisploeg de wedstrijd moeten beslissen, maar dat lukte niet. Gelukkig hield Lyshandro z’n doel ook schoon en werd de wedstrijd met 4-2 gewonnen.

En zo staan we aan de vooravond van een mogelijk kampioensfeestje van de JO15-1. Een prachtig resultaat voor dit zeer hechte team, de gedreven staf en trouwe supporters. Zaterdag zo rond het middaguur weten we of het gelukt is. En zo niet, niet getreurd, dan volgt een week later een herkansing thuis tegen Lewenborg. JO15-1 heel veel succes en plezier!